سیدمصطفی کلامی هِریس

چند وقت پیش، فیلم پل جاسوس‌ها (Bridge of Spies)، محصول ۲۰۱۵ و ساخته استیون اسپیلبرگ را دیدم. فیلم، همان طور که انتظارش را داشتم، یک شاهکار بود؛ به خصوص بازی زیبای تام هنکس و دیالوگ‌های اثرگذاری که در فیلم استفاده شده بود، بیش از همه، جلب نظر می‌کرد. فیلم مربوط به سرگذشت واقعی جیمز بریت داناوان، یک وکیل آمریکایی است، که تلاش‌های زیادی را برای آزادی زندانیان کرده است، که یکی از معروف‌ترین آن‌ها، مبادله اسرا میان شوروی سابق و آمریکا، در دهه ۶۰ میلادی است و در فیلم مذکور، این موضوع به تصویر کشیده شده است.

چند سال پیش، مطلبی به دفعات توسط افراد مختلف به اشتراک گذاشته شد، که خلاصه و مضمون آن را در ادامه آورده‌ام: «پفک ماده غذایی بسیار مضری است. برای این که بدانید این ضرر تا چه اندازه است، یک تکه پفک را خیس کنید و به دیوار بچسبانید. پس از چند روز، خواهید دید که حتی با کاردک هم نمی‌توانید پفک را از دیوار جدا کنید. ببینید که این ماده غذایی، چه بلایی بر سر شما و دستگاه گوارش‌تان می‌آورد».

طبق آمار سال ۲۰۱۱، ایران چهارمین کشور دنیا از نظر حجم صادرات نفتی محسوب می‌شود. طبق آمارهای رسمی، تا پیش از شروع سال ۱۳۹۰، درآمدهای نفتی دولت ایران در بیشترین حالت به ۷۱ میلیارد دلار رسیده است. در آماری دیگر از ویکیپدیای انگلیسی، در سال ۲۰۱۲ (سال ۱۳۹۱ شمسی)، درآمد شرکت ملی نفت ایران نهایتا به ۱۱۰ میلیارد دلار رسیده است. درآمد حاصل از صادرات نفت، دومین منبع درآمد بزرگ دولت پس از مالیات محسوب می‌شود و اصلی‌ترین جریان تأمین کننده ارز خارجی برای اقتصاد ایران است.