۱۳ بهمن ۱۳۹۸

هر روز، روز موش خرماست

امروز، دوم فوریه، به نام «روز گراندهاگ» (Groundhog Day) یا «روز موش خرما» شناخته می‌شود و جشنی به همین مناسبت، در آمریکای شمالی برگزار می‌شود. بنابر رسوم قدیمی مرسوم در کانادا و آمریکا، اگر موش خرما، از لانه خود بیرون بیاید و هوا ابری باشد، نویدبخش این است که بهار به زودی شروع خواهد شد. اما اگر هوا صاف و آفتابی باشد، و موش خرما سایه خودش را ببیند، به لانه‌اش بر می‌گردد و زمستان شش هفته دیگر نیز، طول خواهد کشید.

۲۱ فروردین ۱۳۹۶

ماجرای جالب فیلم اثر پروانه‌ای

مدتی قبل، مطلبی [+] را در خصوص اثر پروانه‌ای و فیلمی به همین نام، نوشته بودم. شخصا یک خاطره جالب از این فیلم دارم، که احساس می‌کنم منشأ آن، شیطنت کارگردان این فیلم بوده است، و می‌خواهم در این نوشته، برایتان تعریف کنم. اولین بار که این فیلم را دیدم، بر می‌گردد به سال ۱۳۸۵، که آن زمان در دانشگاه فردوسی مشهد، دانشجوی کارشناسی ارشد بودم. دفعات دیگری که فیلم را دیده‌ام، دقیقا یادم نیست. اما سال گذشته، بعد از مدت‌ها با همسرم و دو نفر از بستگان، به تماشای این فیلم نشستیم.

پس از این که به پایان فیلم رسیدیم، گفتم که: «دفعه قبل این فیلم این طور تمام نشده بود». اما واکنش دوستان این بود که: «ظاهرا بیش از اندازه داستان فیلم را جدی گرفته ای. فکر می‌کنی اثر پروانه‌ای اینجا هم رخ داده است؟». به هر حال، اصرار از من بود و انکار از دوستان. ناگفته نماند، که به این فکر افتادم که حتما علایم پیری در من ظاهر شده‌اند. چون تقریبا مطمئن بودم که هیچ صحنه از فیلم‌ها را، فراموش نمی‌کنم.

از این ماجرا گذشت، تا این که چند وقت پیش، به صفحه ویکی‌پدیای این فیلم رسیدم. همان طور که در این لینک [+] آمده است، فیلم اثر پروانه‌ای، چهار پایان‌بندی مختلف دارد! شخصا این را نمی‌دانستم و وقتی متوجه این موضوع شدم، یکی از معماهای موجود در ذهنم، حل شد. متوجه شدم که من در واقع دو نسخه مختلف از فیلم را دیده‌ام. وجود چند پایان‌بندی برای یک فیلم، چیز بی‌سابقه‌ای نیست؛ اما برای این فیلم با این موضوع خاص، باید اعتراف کنم که تجربه بسیار با مزه‌ای برای من ایجاد کرد.

۱ فروردین ۱۳۹۶

دیالوگی از فیلم «پرنده‌باز آلکاتراز»

فیلم پرنده‌باز آلکاتراز (The Birdman of Alcatraz)، ساخته شده در سال ۱۹۶۲ به کارگردانی جان فرانکن هایمر، روایت زندگی واقعی رابرت استراود است که حداقل ۵۴ سال از زندگی‌اش را در زندان سپری کرده است، که ۴۲ سال از این مدت، به صورت انفرادی بوده است. زمانی که رابرت استراود فقط ۱۹ سال داشت، به جرم قتل به ۱۲ سال زندان محکوم می‌شود؛ اما اتفاقاتی که برای او پیش می‌آید باعث می‌شود که محکومیت‌های به مراتب طولانی‌تری به پرونده‌اش افزوده شود. اما او که به عنوان مجرم وارد زندان شده بود، طی چند سال، تبدیل به آگاه‌ترین فرد در زمینه امراض پرندگان می‌شود. توصیه می‌کنم که این فیلم جالب را ببینید.

۱۵ بهمن ۱۳۹۵

چمدان‌هایی که پر می‌شوند …

پیش از این، دیالوگی از فیلم فهرست شیندلر را در اینجا نوشته بودم. یکی دیگر از سکانس‌های بسیار جالب این فیلم بی‌نظیر، مربوط به زمانی است که همسر اسکار شیندلر، پس از مدت‌ها به دیدن او می‌آید. آن‌ها در رستورانی نشسته‌اند و اسکار در مورد موفقیت‌هایی که اخیرا کسب کرده است، صحبت می‌کند. به نظر او، مردم آنجا به این زودی‌ها اسم اسکار شیندلر را فراموش نخواهند کرد؛ مردی که با یک چمدان خالی آمد و با دو صندوق پر از پول، برگشت. در ادامه، او به مطلب جالبی اشاره می‌کند. متن دیالوگ را در ادامه آورده‌ام.

۹ بهمن ۱۳۹۵

قوری برنجی

فیلم قوری برنجی (Brass Teapot به کارگردانی خانم راما دِوی موسلی، و محصول سال ۲۰۱۳، فیلمی نه چندان مطرح، اما حاوی مضامینی جالب است. داستان فیلم، مربوط به زوجی جوان است که وضعیت مالی چندان خوبی ندارند. مرد جوان از شغل و درآمد مناسبی برخوردار نیست و همسرش نیز، به دنبال یافتن کار است تا بتواند در برآورده کردن مخارج زندگی، به شوهرش کمک کند.

۳ دی ۱۳۹۵

دیالوگی از فیلم فهرست شیندلر

بدون شک، فیلم «فهرست شیندلر»، به کارگردانی استیون اسپیلبرگ (۱۹۹۳)، یکی از برترین فیلم‌های تاریخ سینماست. داستان فیلم، بر اساس زندگی اسکار شیندلر است، که یک تاجر و صنعتگر آلمانی است، و با این که عضو حزب نازی است، اما در جریان جنگ جهانی دوم، موفق می‌شود زندگی بیش از هزار نفر از یهودیان را نجات دهد. او با رشوه دادن به نظامیان و مقامات رایش سوم، توانست این افراد را به عنوان نیروی کار، از صف اعدام خارج کند.

۲۰ آبان ۱۳۹۵

دیالوگی از فیلم امتیاز نهایی

فیلم امتیاز نهایی (Match Point)، اثری به کارگردانی وودی آلن در سال ۲۰۰۵ است. هر چند فیلم در ژانر جنایی و رومانتیک طبقه‌بندی می‌شود، اما گستره وسیعی از مفاهیم اجتماعی، شخصی و حتی فرهنگی را در خود دارد. شخصیت اصلی فیلم، جوانی ایرلندی و فقیر به نام کریستوفر ویلتون (با بازی جاناتان ریس میرز) است، که یک تنیس‌باز حرفه‌ای و مشغول مربی‌گری است. او که به تازگی به لندن آمده است، با یک خانواده بسیار ثروتمند آشنا می‌شود، و مسیر زندگی‌اش تغییر می‌کند. بارزترین ویژگی کریس، اعتقاد عجیب او به بخت و شانس است.

۲۳ مهر ۱۳۹۵

دیالوگی از فیلم شلاق

فیلم شلاق (Whiplash)، اثر دیمین شزل (Damien Chazelle)، و محصول سال ۲۰۱۴، یکی از فیلم‌های ارزشمند چند سال اخیر است؛ به خصوص بازی خیره کننده جِی. کِی. سیمونز در نقش ترنس فلچر، یک مربی موسیقی جاز بسیار سختگیر، یکی از نقاط قوت مهم این فیلم است. در بین معلمان، مربیان، و والدین نیز، افرادی هم عقیده با «فلچر» کم نیستند. افرادی که از کوچک‎ترین اشتباه هم نمی‌گذرند. برای داشتن تصویری دقیق‌تر از طرز فکر فلچر، یک دیالوگ مهم از فیلم را در ادامه آورده‌ام که در یک کافه میان او و دیگر نقش مهم فیلم، اندرو نیمن، که یکی از شاگردان وی است، اتفاق می‌افتد.

۳ تیر ۱۳۹۵

دنیا یک دسکتاپ چهار بعدی است

چیزی که حواس ما از دنیای اطراف دریافت می‌نمایند، در قالب یک سری فعل و انفعالات الکترو-شیمیایی نهایتا به مغز ما منتقل می‌شود؛ اما معلوم نیست که ادارک شکل گرفته در سیستم عصبی ما، دقیقا منطبق بر واقعیت باشد. چه بسا مواردی که ما امکان حس آن را نداریم، اما واقعی هستند و چه بسا مواردی که ما آن‌ها را درک و حس می‌کنیم، اما عملا وجود ندارند. این یکی از معماهای بزرگ است که به احتمال زیاد، ما به این زودی‌ها نخواهیم توانست راه حل مناسبی برای آن، پیدا کنیم.

۱۳ خرداد ۱۳۹۵

آلان تورینگ: پدر علم هوش مصنوعی

آلان تورینگ (Alan Turing) ریاضی‌دان و دانشمند بریتانیایی، و یکی از پایه‌گذاران علوم کامپیوتر بود و به عنوان پدر علم هوش مصنوعی و محاسبات کامپیوتری نیز شناخته می‌شود. امروزه، به دلیل خدمات ارزنده تورینگ به علم محاسبات و رایانه، مهم‌ترین جایزه علمی این رشته به نام «جایزه تورینگ» شناخته می‌شود.

وی با ایجاد ماشین تورینگ، یک رویکرد موثر و کاربردی برای محاسبه پیچیدگی الگوریتم‌ها ارائه نمود. ضمنا، یکی از مهم‌ترین معیارهای تشخیص هوشمندی سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، معیار یا آزمون تورینگ است. طبق این معیار، اگر ماشینی بتواند در ارتباط با انسان، طوری رفتار کند که انسان متقاعد شود که با یک انسان دیگر در ارتباط است، می‌توان نتیجه گرفت که آن ماشین به معنای واقعی کلمه، هوشمند است. این موضوع، علاوه بر متون علمی، در بسیاری از فیلم‌های علمی-تخیلی نیز، مورد اشاره قراره می‌گیرد.