مدتی قبل، یکی از دانشجویان سئوالی را در خصوص مرجع «قانون صد گام» مطرح کرده بود. این قانون، یکی از مفروضات علوم شناختی و عصب‌شناسی مدرن است که کاربردهایی نیز در هوش مصنوعی و طراحی سیستم‌های هوشمند دارد. متن قانون صد گام، برای نخستین بار، در مقاله‌ای از فِلدمن و بالارد در سال ۱۹۸۲ مطرح شده است و به این صورت است: هر عملی در مغز انسان، مستقل از این که چقدر ساده یا پیچیده باشد، نهایتا ۱۰۰ سلول عصبی یا نورون را فعال خواهد کرد.
قشر مغز یا Cerebral Cortex مهم‌ترین بخش مغز انسان و همان لایه سلول‌های خاکستری است که مغز را پوشانده است. هر بخش از قشر مغز، به وظیفه و عملکرد خاصی اختصاص دارد، که در کنار هم مهارت‌ها و احساسات را کنترل می‌کنند. به عنوان مثال، حواس پنجگانه و قابلیت‌های حرکتی (موتوری) در بخش‌های مشخصی از قشر مغز، پردازش می‌شوند.
میلیاردها سال پیش، زمانی که اولین مولکول‌ها توانستند رمز زندگی را کشف کنند، حیات بر روی زمین متولد شد. در همان مراحل نخستین فرایند تکامل، نیاکان تک سلولی ما، به فکر توسعه مکانیکی بودند و ادوات حرکتی را ایجاد کردند. به مرور، روش‌های پیچیده‌تری برای حرکت ایجاد شدند، که کم و بیش در میان موجودات تک سلولی امروزی نیز، می‌توان آن‌ها را دید.