سیدمصطفی کلامی هِریس

مدتی قبل، مطلبی [+] را در خصوص اثر پروانه‌ای و فیلمی به همین نام، نوشته بودم. شخصا یک خاطره جالب از این فیلم دارم، که احساس می‌کنم منشأ آن، شیطنت کارگردان این فیلم بوده است، و می‌خواهم در این نوشته، برایتان تعریف کنم. اولین بار که این فیلم را دیدم، بر می‌گردد به سال ۱۳۸۵، که آن زمان در دانشگاه فردوسی مشهد، دانشجوی کارشناسی ارشد بودم. دفعات دیگری که فیلم را دیده‌ام، دقیقا یادم نیست. اما سال گذشته، بعد از مدت‌ها با همسرم و دو نفر از بستگان، به تماشای این فیلم نشستیم.

پس از این که به پایان فیلم رسیدیم، گفتم که: «دفعه قبل این فیلم این طور تمام نشده بود». اما واکنش دوستان این بود که: «ظاهرا بیش از اندازه داستان فیلم را جدی گرفته ای. فکر می‌کنی اثر پروانه‌ای اینجا هم رخ داده است؟». به هر حال، اصرار از من بود و انکار از دوستان. ناگفته نماند، که به این فکر افتادم که حتما علایم پیری در من ظاهر شده‌اند. چون تقریبا مطمئن بودم که هیچ صحنه از فیلم‌ها را، فراموش نمی‌کنم.

از این ماجرا گذشت، تا این که چند وقت پیش، به صفحه ویکی‌پدیای این فیلم رسیدم. همان طور که در این لینک [+] آمده است، فیلم اثر پروانه‌ای، چهار پایان‌بندی مختلف دارد! شخصا این را نمی‌دانستم و وقتی متوجه این موضوع شدم، یکی از معماهای موجود در ذهنم، حل شد. متوجه شدم که من در واقع دو نسخه مختلف از فیلم را دیده‌ام. وجود چند پایان‌بندی برای یک فیلم، چیز بی‌سابقه‌ای نیست؛ اما برای این فیلم با این موضوع خاص، باید اعتراف کنم که تجربه بسیار با مزه‌ای برای من ایجاد کرد.