۲ اردیبهشت ۱۳۹۵

برای پدر

ای پدر، ای کـوه پابرجـای مـن سـرپناه و ملجأ و مــأوای مـن
زندگـی را تار و پـودی، ای پدر نغمه جـان را سـرودی، ای پـدر
تو جـوانی داده‌ای، نان داده‌ای زندگی گر می‌کنم، جـان داده‌ای
قیمت لبـخند بر لب‌هـای مـن پینـه دستـان تـو، بـابـای مـن
تار تار مـوی تو چون شد سپید راه من روشن شد و غم نـاپدید
ای رفیق لحظه‌هـای سخت من ای یگـانه تکیه‌گـاه و بخت من
این پسر، هفتاد سالش هم شود وقت دلتنگی، به سویت می‌دود
سیدمصطفی کلامی هریس
اردیبهشت ۱۳۹۵