۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸

هر که را اندیشه باشد، زنده است …

چیست این سنگینیِ جسمِ دَنی؟ ابتلای این جهانِ مردنی
فکر باش و زنده باش و جان مَده با تفکّر، مرگ را امکان مَده
هر که را اندیشه باشد، زنده است کهکشانِ بی‌تفکّر، مُرده است
جسم و دنیا، بند و زندانِ تواَند گوشه‌ای ناقص زِ امکانِ تواَند
در تَبَتُّل کوش و پُر اندیشه باش لیلی‌ات فکر است، مجنون‌پیشه باش
سرنوشتت نیست زندان‌ماندنی فکرِ تو پایْ است و اهلِ رفتنی
آنچه انسان را بَرَد تا آسمان بالِ فکرست او، نه این جسم گران
هر چه دارد آدمی، افکارِ اوست ما بقی سنگینی است و بارِ اوست
دوزخ و جنّت تو را، فکر تو است شادی و محنت تو را، فکر تو است
شهروند هر کجایی، باک نیست چون که فکرت، بندِ آب و خاک نیست
 

سید مصطفی کلامی هریس

                 بهار ۱۳۹۸

مروری بر انواع مغالطات — بخش پنجم

قیاس مع الفارق، از جمله عباراتی است که امکان دارد افراد در شرایط گوناگون از آن استفاده کنند. اما، متاسفانه در برخی از متون، این کلمه را به اشتباه می‌نویسند و برخی نیز آن را با مفهوم اشتباهی به کار می‌برند. نوشتن «قیاس مع الفارق» به صورت «قیاس مع الفارغ»، اشتباه است. اما مفهوم «قیاس مع الفارق» چیست؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا باید معنی کلمه فارق را دانست. فارق یعنی «جدا کننده» و یا ایجاد کننده تفاوت؛ ترجمه لفظی عبارت «قیاس مع الفارق» هم می‌شود: مقایسه با وجود تفاوت.

۲ اردیبهشت ۱۳۹۵

برای پدر

ای پدر، ای کـوه پابرجـای مـن سـرپناه و ملجأ و مــأوای مـن
زندگـی را تار و پـودی، ای پدر نغمه جـان را سـرودی، ای پـدر
تو جـوانی داده‌ای، نان داده‌ای زندگی گر می‌کنم، جـان داده‌ای
قیمت لبـخند بر لب‌هـای مـن پینـه دستـان تـو، بـابـای مـن
تار تار مـوی تو چون شد سپید راه من روشن شد و غم نـاپدید
ای رفیق لحظه‌هـای سخت من ای یگـانه تکیه‌گـاه و بخت من
این پسر، هفتاد سالش هم شود وقت دلتنگی، به سویت می‌دود
سیدمصطفی کلامی هریس
اردیبهشت ۱۳۹۵