گونول گلیپ تنگه گینه …
در این نوشته قصد دارم این شعر ترکی را، که ۱۰ سال پیش در قالب ترکیب بند سروده‌ام، با همراهان گرامی به اشتراک بگذارم. برای دوستانی که با زبان ترکی آذربایجانی آشنایی ندارند، ترجمه فارسی را نیز در ادامه آورده‌ام.
| گونول گلیپ تنگه گینه، نیسگیل ادیر خیالیوی | ||
| آخ بیلیسن اَسَر جانیم، گورنده گول جمالیوی | ||
| اورک گلیپ جانه داهی، چکنمیری ملالیوی | ||
| بیلمزیدیم سن‌سیزلیقین، گون‌لری زای طعمی ورر | ||
| سن اولماسان بختیم یاتار، گوزلریمین نوری گدر | ||
| . | ||
| آچیپ گینه دفتریمی، ازبرلیرم سوزلریوی | ||
| قلم گوتورموشم گینه، ساییخلیرام گوزلریوی | ||
| یاخیپ یاندیرسادا منی، سوندورمرم کوزلریوی | ||
| یاده سالیپ عشقیمیزی، گاه آغلیرام، گاه گولورم | ||
| عشقین ادیپ منی دلی، بونی اوزوم ده بولورم | ||
| . | ||
| یاده توشور کوسماقیمیز، سونرا گلیپ باریشمالار | ||
| پنجره‌دن پنجره‌یه، گوز زیللییپ باخیشمالار | ||
| شیرین شیرین سوزلریمیز، یاددا قالان دانیشمالار | ||
| هر لحظه‌سی گوهر اولان، خاطره‌لر واریم منیم | ||
| اولا جانیم فدا سنه، جانیم منیم، یاریم منیم | ||
| . | ||
| قوجاخلییپ دیزلریمی، گوزلریمی یاغدیریرام | ||
| حسرتیلن گوزلریمی، گوزلریوه باخدیریرام | ||
| داماردا من قان یرینه، محبتین آخدیریرام | ||
| سن‌سیز اولان هر گیجه ده، اولدوز ساییپ آه چکیرم | ||
| قلبیمده بیر بوش یر اولا، شخم ایلییپ عشق اکیرم | ||
| . | ||
| نفس گلیپ گیدن سوره، دویون توشوپ جانیم سنه | ||
| درده توشوپ جانیم گینه، باغلی‌دی درمانیم سنه | ||
| جوشوپ داشیپ قاینامایا، نیازی وار قانیم سنه | ||
| گوز وررم من یولونا، جان ادرم فدا سنه | ||
| مریض اولام بیر باخیشین، اینان اولار شفا منه | ||
| . | ||
| بایرام یلی اَسَر گینه، دونان جانیم اوزون تاپار | ||
| چارشنبه بختیمی آچار، آغ آتینی مینیپ چاپار | ||
| کسیلدی طاقتیم جانیم، گل منی‌ده آپار، آپار | ||
| یادین قالیر اوت سینه‌مه، حسرت اوتی وورور یادا | ||
| آخ نیلییم من اولرم، سن اولماسان بو دنیادا | ||
| . | ||
| گوز آلتی باخ جان اول منه، قویما جانیم باتیپ یاتا | ||
| بلکه منیم یورقون جانیم، یورقونلوقون داشین آتا | ||
| هیچ اولماسا گوزلریمین، گوزلریوه یولی چاتا | ||
| کاش اولمییم سنی گورم، دوداخلاریم سنی دادا | ||
| منیم آرزوم بودور فقط، نامرد اولان بو دنیادا | ||
| . | ||
| سیدمصطفی کلامی هریس ۱۳۸۵، سون باهار |
||