سیدمصطفی کلامی هِریس

– نولا: من فکر می‌کنم بازیگر شدن من، اون طور که می‌خواستم پیش نرفت.

– تام: تو فقط به استراحت احتیاج داری.

– کریس: من فکر می‌کنم که خیلی مهمه که در هر کاری، خوش شانس باشی.

– کلوئه: خوب، راستش من به شانس اعتقادی ندارم. من به سخت کار کردن معتقدم.

– کریس: سخت کار کردن که حتما لازمه؛ اما فکر می‌کنم همه از تحسین نقش مهمی که شانس داره، می‌ترسن. منظوم اینه که، دانشمندها به مرور دارن بیشتر و بیشتر تایید می‌کنن که همه هستی به صورت کاملا تصادفی اینجاست. بدون هدف و بدون طراحی.

– کلوئه: خوب، برای من که اصلا مهم نیس. من عاشق لحظه لحظه زندگی هستم.

– کریس: من هم به همین خاطر به تو حسودیم میشه.

– تام: کشیش ما یک جمله داشت که همیشه می‌گفت؛ چی بود؟ «ناامیدی راحت‌ترین کار دنیاست.» [ترجمه مضمونی] جمله عجیبی بود، مگه نه؟ عجیب و غریب بود.

– کریس: به نظر من، دینداری راحت‌ترین کار دنیاست.

– کلوئه: اوه، خدای من.

– تام: اوه، خدای من.

– کلوئه: می‌تونیم بحث رو عوض کنیم، لطفا؟ نولا داشت در مورد بازیگری حرف می‌زد، که موضوع به مراتب جذابتری هست.

– Nola: I don’t think my career has really gone as planned.

– Tom: Oh, you just need a break.

– Chris: I think it’s important to be lucky in anything.

– Chloe: Well, I don’t believe in luck. I believe in hard work.

– Chris: Oh, hard work is mandatory, but I think everybody’s afraid to admit what a big part luck plays. I mean, it seems scientists are confirming more and more that all existence is here by blind chance. No purpose, no design.

– Chloe: Well, I don’t care, I love every minute of it.

– Chris: And I envy you for it.

– Tom: What was it the… the vicar used to say? “Despair is the path of least resistance.” It was something odd, wasn’t it? It was very strange.

– Chris: I think that faith is the path of least resistance.

– Chloe: Oh, God.

– Tom: Oh, God.

– Chloe: Can we change the subject, please? Nola was talking about acting, which is much more interesting.