سیدمصطفی کلامی هِریس

ظهر دیروز در حال گذر از یک خیابان بودم، که ناگهان دیدم یک مرد میان‌سال در هنگام پارک کردن ماشینش در آن طرف خیابان، متوجه شرایط خاص محل نشد و چرخ ماشین در جوی آب کنار خیابان افتاد. شرایط چندان خوبی نبود و احتمال داشت، آسیب جدی به خودرو وارد شود.

اما مرد جوانی که از کسبه همان جا بود، به خوبی راننده را راهنمایی کرد و به او امیدواری داد که مشکل خاصی پیش نخواهد آمد. با کمک چند نفر از افرادی که در همان جا بودند، و با راهنمایی آن مرد جوان، به خوبی ماشین از مهلکه جان به در برد. من که این طرف خیابان بودم، انگار که مشغول تماشای یک فیلم مستند باشم، خیلی از این صحنه لذت بردم. چند نفر، به مردی که نمی‌شناسند، کمک می‌کنند که مشکلش حل شود. البته این چیز عجیبی نیست و خود من، به کرات این نوع اتفاقات را می‌بینم. اما هر چه هست، این ماجرا، یک منظره زیبا از مهربانی و همدردی است، که فوق العاده امید بخش و ارزشمند است.

مدتی پیش، یکی از همکارانم در فرادرس، زمانی که به یک پیک‌نیک دسته جمعی با همکاران رفته بودیم، کیف پولش را که حاوی مدارک شناسایی، کارت‌های بانکی و مقادیری وجه نقد بود، گم کرد. از دست رفتن مدارکی از قبیل گواهینامه، کارت ملی و کارت پایان خدمت، واقعا دردسر بزرگی است و آن روز، ما همگی بسیار متأسف شدیم.

اما امروز در محل کار شنیدم که یک نفر کیف گمشده را یافته و صحیح و سالم، و بدون هیچ کم و کاستی، به همکار ما باز گردانده است. فرد یابنده، که حقیقتا انسان شریفی است، اهل بوشهر است. در آن زمان، در تهران مسافر بوده است و وقتی کیف را پیدا می‌کند، فردی را نمی‌یابد که مسئولیت بازگرداندن کیف را بپذیرد. مجبور می‌شود که کیف را با خود به بوشهر ببرد و در این مدت، مشغول استعلام شماره تلفن همکار ما، از طریق بانک می‎شود. بالاخره پس از یافتن شماره تماس، با همکار ما تماس گرفته است و کیف را از طریق پست، صحیح و سالم به سمت تهران ارسال کرده است.

از شنیدن این خبر، بسیار خوشحال شدم. هم از بابت این که مشکل همکارم حل شده است؛ و هم از این نظر که، انسان‌های شریفی مثل این هموطن بوشهری ما هستند و در کنار ما، همین هوا را تنفس می‌کنند. بودن در کنار این افراد، یکی از بهترین حس‌های دنیاست. این که چنین سرمایه‌هایی در جامعه هستند، و چنین ستون‌هایی بنای اعتماد و مهربانی جامعه را سر پا نگه داشته‌اند، باعث آرامش خاطر و خوشحالی است. این دو جریان را که از دیروز دیده و شنیده‌ام، بسیار مسرور شدم. خواستم با شما نیز به اشتراک بگذارم؛ چرا که یقین دارم برای شما نیز، حس خوبی ایجاد خواهد کرد.