سیدمصطفی کلامی هِریس

چند روز پیش دو میهمان ویژه در دفتر فرادرس داشتم. این دو نفر از کردستان عراق آمده بودند تا با فرادرس و آموزش‌های آن آشنا شوند و جلسه‌ای با من داشتند. صحبت‌های جالبی مطرح کردند و مهم‌ترینش این بود که در حال حاضر یک پروژه آموزشی غیر حضوری و مبتنی بر اینترنت را در عراق به پیش می‌برند. تلاش‌شان و انگیزه‌هایشان بسیار خوشحال کننده و ستودنی بود. مایه دلگرمی است که با وجود همه مشکلات و موانع، هستند افرادی که پرچم سازندگی و خلق ارزش را، بالا نگه داشته‌اند.

از مشکلات کار در آنجا بسیار صحبت کردند. برخی موارد را قبلا مطلع بودم؛ اما برخی موارد واقعا برایم باورپذیر نبود. این که ایشان برای هدف ارزشمندشان این قدر با جدیت تلاش می‌کنند تا نیازهای آموزشی جامعه‌شان را پاسخ دهند، و از این که این قدر با امید و انگیزه به کارشان ادامه می‌دهند، بسیار خوشحال شدم و روحیه گرفتم.

دانه گیاهان مانند یک برنامه است که به محض فراهم دیدن شرایط، جوانه خواهد زد و رشد خود را آغاز خواهد نمود. بسیاری از انسان‌ها هم، بذری از ارزش آفرینی و ارتقا را در دل خود دارند و از کوچک‌ترین فرصتی برای رشد و جوانه زدن صرف نظر نمی‌کنند. مهم هم نیست که در چه شرایطی هستند و چقدر محدودیت دارند؛ ایشان به رسالت خودشان عمل خواهند نمود. تمدن امروز بشر را نیز، بیش از هر عاملی، مرهون همین افراد هستیم که در اذهان شریف خود، دغدغه رشد و قد کشیدن داشته‌اند.