سیدمصطفی کلامی هِریس

آیا تا کنون یه این فکر کرده‌اید که یک موجود زنده دیگر را، همان طور، به صورت زنده بخورید؟ می‌دانم که منظره هولناکی است. اما واقعیت این است که، هر بار که یک سیب تازه را گاز می‌زنید، در واقع یک موجود زنده را، می‌بلعید. به خصوص زمانی که یک میوه را از درخت می‌چینید و (احتمالا پس از شستن) میل می‌کنید. در واقع، میوه‌ها و سبزیجات، حتی پس از چیده شدن، باز هم سلول‌های زنده دارند و به همان صورت توسط ما، به ویژه دوستان گیاهخوار خورده می‌شوند. به خصوص این موضوع، در خصوص هسته و دانه گیاهان، بسیار ملموس‌تر است.

از دیگر غذاهای معمول که به صورت زنده خورده می‌شوند، و ما معمولا متوجه این موضوع نیستیم، می‌توان به ماست و پنیر اشاره کرد. البته تقریبا همه ماست‌ها موجودات زنده در داخل خود دارند، که کمک فراوانی به عملکرد صحیح دستگاه گوارش انسان می‌کنند. اما همه پنیرها الزاما زنده نیستند و فقط انواع مشخصی از آن‌ها، میزبان موجودات زنده میکروسکوپی هستند، که به همراه پنیر، توسط ما خورده می‌شوند.

به هر حال، اگر گیاهخوار هستید و یا فرد گیاهخواری را می‌شناسید که استدلال اصلی‌اش برای انتخاب این سبک از تغذیه، عدم استفاده از کالبد یک جاندار دیگر است، به نظر می رسد که این استدلال چندان صحیح نیست. به نظر نمی‌رسد که انسان‌های گوشتخوار، موجودات را زنده زنده ببلعند.

واقعیت این است که از میان همه موجودات زنده، فقط خود گیاهان و ارگانیسم‌های کوچکی که فتوسنتر می‌کنند، به معنای واقعی کلمه، متکی به شکار نیستند. در واقع، گاو یا گوسفند هم، شکارچی هستند؛ فقط چون شکارشان پای فرار ندارد، این موجودات هم، کمی آرام و قرار بیشتری دارند، و با صبر کارشان را انجام می‎دهند. به همین دلیل، صلح طلب تر به نظر می‌آیند؛ ولی ظاهرا این طور نیست.