12 می 2019

هر که را اندیشه باشد، زنده است …

هر که را اندیشه باشد، زنده است …
چیست این سنگینیِ جسمِ دَنی؟ ابتلای این جهانِ مردنی
فکر باش و زنده باش و جان مَده با تفکّر، مرگ را امکان مَده
هر که را اندیشه باشد، زنده است کهکشانِ بی‌تفکّر، مُرده است
جسم و دنیا، بند و زندانِ تواَند گوشه‌ای ناقص زِ امکانِ تواَند
در تَبَتُّل کوش و پُر اندیشه باش لیلی‌ات فکر است، مجنون‌پیشه باش
سرنوشتت نیست زندان‌ماندنی فکرِ تو پایْ است و اهلِ رفتنی
آنچه انسان را بَرَد تا آسمان بالِ فکرست او، نه این جسم گران
هر چه دارد آدمی، افکارِ اوست ما بقی سنگینی است و بارِ اوست
دوزخ و جنّت تو را، فکر تو است شادی و محنت تو را، فکر تو است
شهروند هر کجایی، باک نیست چون که فکرت، بندِ آب و خاک نیست
 

سید مصطفی کلامی هریس

                 بهار ۱۳۹۸

اشتراک‌گذاری این مطلب:
  • facebook
  • twitter
  • gplus

با من در شبکه‌های اجتماعی همراه باشید:

دیدگاه‌ها

  1. محمد
    ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸

    شعر بسیار زیبایی بود!

دیدگاه خود را بیان کنید

دیدگاه‌ها